شفقناافغانستان – «Sabrina Nicolazzi» عکاس معروف ایتالیایی است که در سفرهای خود به مناطق مختلف جهان تصاویر زیبا و بی نظری را از زندگی مردمان بومی مناطق طبیعی گرفته است.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری شفقنا افغانستان به نقل از «لنز کلتور»؛ سبرینا نیکولازی، خود را اینگونه معرفی کرده است: « من ایتالیایی هستم و به عنوان یک متخصص فیزیوتراپی در بیمارستان کار می کنم. علاقه زیادی به سفرهای مستقل در مکان های دور برای ملاقات با مردم برای جلوگیری از نابودی سریع فرهنگ ها دارم.از ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۰ و از ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۵ من تمام سال با همسرم در جنوب شرقی آسیا سفر کردم. کوله پشتی و دوربینم هر زمان آماده مقصد جدید هستند.
این مجموعه‌ی عکس که در ذیل مشاهده می کنید نیز از جمله کارهای بی نظیری هست که توسط این عکاس مشهور در سفری که چندی پیش از ایتالیا به واخانِ بدخشان داشته گرفته شده است.
خلافِ همیشه این مجموعه از معدود مجموعه‌هایی‌ست که از بام دنیای افغانستان ثبت شده اما به دلیل انتشار نامطلوب، کمتر دیده شده و یا اصلن هیچ دیده نشده است.
افزون بر تصاویر، موارد معلوماتی مرتبطی که ممکن است قبل از این نمی‌دانستید و برای‌تان جالب تمام شود را نیز در زیر اضافه می‌کنم.
۱. قرقیزها اقلیتِ حدود ۱۵۰۰ نفری هستند که در کوه‌پایه‌های پامیر، در ولایت بدخشان زندگی می‌کنند.
۲. قرقیزها به دلیل نبود بیمارستان و امکانات اولیه زندگی، از ۵۰ سال بیشتر عمر نمی‌کنند.
۳. برای قرقیزها، تریاک مثل آب و غذا است؛ نه تنها مردان، زنان و کودکان هم برای تسکین دردهایشان دلبسته این دود اند.
۴. پانزده سال از ایجاد یک مکتب در پامیر می‌گذرد، اما بنابر مشکلات زیاد تا کنون هیچ کسی از آن فارغ نشده است.
۵. داد و ستد در این منطقه، بیشتر با حیوانات صورت می‌گیرد و هیچ نهاد حکومتی و حتی سرباز در آنجا وجود ندارد.
۶. چادرنشیان قرقیزی دورافتاده‌ترین مردمان افغانستان اند که از جنگ و طالبان چیزی نمی‌دانند.
۷. مردانِ قرقیزی در پامیر، باید کم از کم صد بز و گوسفند بدهند تا کسی برایشان دختر بدهد.
۸. وسیله ارتباطی این مردم مخابره است که آن را در بدل یک گوسفند بدست می‌آورند.
۹. دور شدن از دامنه‌های کوه پامیر و رسیدن به آبادی در بدخشان، حداقل پنج روز زمان‌گیر است.
زندگی در بام افغانستان؛ واخان جلوه ای از همزیستی انسان در دل طبیعت+تصاویر
